14 november 2016

Update projectjes

1. Den Trouw

Ze zijn ondertussen klaar, afgeleverd en verstuurd, dus de vooraankondigingen mogen getoond worden. Ik kende het uit de Amerikaanse weddings als Save the date, maar bij ons zijn het dus vooraankondigingen (misschien een woord voor scrabble?)

De opdracht was: maak ze leuk, eenvoudig en zo dat ze bij ons passen. De bruid to be is de dochter van mijn beste vriendin, dus het ging wel lukken. Een voorontwerp volgde, in het geel dan nog


Daarna de echte uitwerking, en die zijn ondertussen dus rondgestuurd...




Deel 2: Facts

 Laat ons eerlijk zijn: een maand is kort dag en onvoorziene omstandigheden kennen we allemaal, daarom niet echt een uitgebreid relaas, maar toch een samenvatting in een aantal foto's:

Dit kregen we:


Dit deden we:





En dit werd het resultaat:



Greetz


27 september 2016

Een nieuwe uitdaging...

En meer dan eentje ook.

Momenteel zijn er verschillende, eentje op cameo die met een huwelijk te maken heeft, eentje die klaar moet tegen 22 oktober, eentje die nogal donker getint is en dan nog enkele op een lager pitje. Kortom voor elk wat wils.

Cameo: de dochter van een vriendin trouwt, volgend jaar oktober, en ik mag, samen met die vriendin, een groot deel van de creatieve inkleding voor mijn rekening nemen. Leuk, maar verregaand en intensief dus

Die voor 22 oktober: samen met diezelfde vriendin, maak ik een kostuum, een manga kostuum (of hoe noem je zoiets?) voor haar zoon die naar Facts gaat (op 22 en 23 oktober in Gent, dus vandaar de deadline)

Donkere tint: ja, wij in Belgiƫ mogen zonder problemen onze donkere helper van de kindervriend houden en omdat we zeker niet discrimineren en ook dames de kans geven om de kindervriend te helpen, zijn we aangesteld om aangepaste, makkelijke dameskledij te voorzien voor de dames die deze functie vervullen. Beetje raadselachtig en incognito, maar dat heeft met jonge lezertjes te maken

En de projectjes op een laag pitje? wel die zien jullie hier wel ten gepaste tijden passeren.

Greetz

26 september 2016

Glimlachjes

Hoi allemaal,

Vandaag is zo'n dag, een maandag na een veel te druk weekend, en dat aan een veel te drukke week. Maar toch waren er vandaag, zoals meestal, wel een aantal kleine glimlachjes

Zusje die vanmorgen vroeg haar chocomousse wou proberen maken, gewoon omdat er nog tijd voor was.
Genieten van de trouwfoto's van mijn favoriete collega
Opkijken van je werk en ontdekken dat de middagpauze dichter is dan je verwachtte
Berichtje van het ventje, dat zijn geplande werk eerder klaar is dan voorzien
De buurjongen die van school komt en enthousiast is bij de toevallige ontmoeting met zijn vroegere busbegeleidster
Het afvinken van een aantal zware taken op de todolijst

Kortom, reden genoeg om tevreden te zijn...

Greetz

21 juli 2016

Project valies: deel 1

We zijn gestart. Niet met de vakantie, maar met de voorbereidingen ervan. Valies vulling, vooral omdat ik gewoon mijn zin niet vind in de winkels.

4 juli 2016

Kleine ergernissen

Hierbij een warme oproep naar iedereen die het aanbelangt:

Vorige week was ik met mijn pubers in Plopsaland. Kort na de middag staat er voor me aan de vuilnisbak een meisje (op schoolreis met een ganse bende, schat haar een jaar of 7) dat haar blikje frisdrank leeggiet in de vuilnisbak. Ik stel haar de vraag waarom ze dat doet en krijg als antwoord: Het moet van de juf.

Daarom deze oproep: de suiker trekt wespen en bijen aan, dus denk ook aan wie na u komt! Het kind in kwestie kan er natuurlijk niets aan veranderen, maar ouders, geef uw kinderen afsluitbare drankjes mee, die kunnen terug in de tas en daar hebben ze wat aan.

Begeleiders, als een kind zijn of haar drankje niet uit krijgt, laat het hen dan leeggieten in de toiletten (want om praktische redenen zijn de eetpauzes toch altijd in de buurt hiervan). Het kan heel veel ellende voorkomen, want meer en meer mensen reageren allergisch op de prikken van bijen en wespen.

Ik voel me zo een beetje een oude zeur, maar toch, ik vind het belangrijk...

Greetz

2 mei 2016

Over uitgaan, opgroeien en moedergevoel

Hoi

Zaterdag was het zover, mijn oudste zit nu in de groep van de jeugdbeweging die instaat voor de organisatie van DE Beachparty (opbrengst is voor het kamp). Hij is eerstejaar in die groep, dus 15 sinds een goede maand. Maar omdat ze erop staan dat alle leden helpen, werd zijn eerste uitgaan zaterdag. Echt uitgaan kan je het niet noemen, want uiteindelijk heeft hij de ganse tijd mee achter de bar gestaan om drank door te geven.

Het was toch wel een moeilijk moment, al hoop ik dat ze dat niet gemerkt hebben. Het is loslaten, op een moment dat ik in gedachten toch wel anders gepland had (niet uitgaan voor je 16 bent, eigenlijk was zijn eerste fuif gepland met de beach party volgend jaar)
Ook vermoeiend, want hij moest om 2 uur opgehaald worden (hele discussie, vooral omdat enkele van zijn leeftijds/klasgenoten dadelijk de nacht doortrokken) en om 6 uur werden alle leden terug verwacht om mee alles op te ruimen.

Ondertussen is het maandag en zit ik nog steeds te geeuwen, de vermoeidheid van die rare nacht is niet direct uit de kleren, maar mijn moedergevoel zegt dat we het er allebei nog redelijk goed vanaf gebracht hebben.

Al moet hij volgende week echt niet vragen om naar een fuif te gaan...

Greetz

25 april 2016

Stilaan ontwaken uit winterslaap

Zo lijkt het en zo voelt het. Door de overlijdens van mijn beide ouders en door de bezigheden van mijn gezin en de rest van de familie zijn er vele dingen die toch wel prioriteit kregen.

Ik hoop om vanaf nu toch wel wat regelmatiger een berichtje te posten, want dat voelt voor mij toch wel goed, een soort uitlaatklep. Dus bij deze kondig ik een nieuwe start aan. Laat ons daarmee starten en dan zien we wel hoe het uitdraait...


Greetz

17 februari 2016

En wederom gaat het leven door

Ondertussen zijn we weer enkele weken verder. Drukke weken, met de krokusvakantie ertussen, deadlines op het werk, puberende kinderen,  Weken waarin de kinderen van me verlangen dat ik meer lach, waarin ik van mezelf verlang dat ik de kinderen een beetje gerichter kan ondersteunen, waarin ik vooral het gevoel heb dat ik niet mag stilvallen, niet te veel stilstaan bij alles wat gebeurde, vooral niet niksen, uit angst om te beginnen nadenken.

Het waarom, wil ik weten waarom? Ben ik gebaat met het weten waarom? Ik zoek steun bij om het even wie, wil over vanalles praten, banale dingen, domme dingen, ja, zelfs over mijn ouders, en voor hen die het zich afvragen, nee, het is niet makkelijk. Beide ouders op 6 maanden, met alle bijbehorende administratie, vlak voor mijn ouders (7 maanden) mijn schoonmoeder ook afgegeven, je zou voor minder even de pedalen verliezen, maar toch, ik probeer me sterk te houden voor de kinderen, hoewel zij hetzelfde doen voor mij.

En daar voel ik me schuldig over, het is niet de taak van 2 opgroeiende pubers om hun moeder op deze manier te steunen. Ik moet dat voor hen doen, maar momenteel zijn mijn goede dagen niet dik gezaaid en is op mijn poten blijven staan al een serieuze opgave.  Geen leuk gevoel, maar we moeten door,

Greetz, en sorry voor mijn gezaag

5 februari 2016

Dringend verandering nodig...

Net een dag meer dan 6 maanden, namen we maandag definitief afscheid van mijn vader. Heel onverwacht, iedereen in shock. Ondertussen al vrijdag en nog steeds dringt het niet echt door, morgen begrafenis. Alles is een beetje automatische piloot en echt vlotten doet niets, geen concentratie, hoofdpijn, kortom stress tot en met

Maar toch, als eerbetoon: